Yeniden merhaba...
Kısa bir süre yazılara vermek zorunda kaldım çünkü biraz rahatsızdım, midemi üşütmüşüm. :( Şimdi daha iyiyken hemen yazmak istedim.
Tedavi sürecimi anlattığım yazılarımda sıra geldi aşılama evresine...
Önceki yazılarımda anlattığım gibi artık hiç bir sıkıntım kalmayınca doktor biraz bizi kendi halimize bırakmak istedi. 3 ay şans verdik kendimize ilaçsız normal yollardan gebe kalabilmek için. Olmadı tabii. Artık aşılama zamanı geldi dedi doktorum. Ben özel muayene oluyordum ama tahlil gibi aşılama gibi işlemleri tıp fakultesi hastanesinde yapıyordu doktorum. Aşılamadan önce HSG istedi doktor. HSG denen şey; tüplerin ve rahim içinin kontrast madde verilerek radyografik yöntemlerle incelenmesidir. Bu tıbbi açıklaması :) Yani rahim icine bir ilaç gönderiliyor ve ilacın kanallarda tüplerde ilerleyisi takip edilip tıkalı kapalı bir durum var mı ona bakılıyor. Korkulacak çok acı verici bir işlem değil. Gerçi benim acı eşiğim biraz yüksektir ama kimsenin de çok zorlanacağını sanmam. Neyseki benim hsg`de herhangi bir sıkıntı çıkmadı, bütün yollar kanallar açık çıktı, onu da atlattık. Bu noktada şöyle bir şey paylaşmak isterim, internette denk geldiğim kadarıyla bu hsg sırasında tazyikle verilen ilaç kanallardaki herhangi bir tıkanıklığın da açılmasını sağlayabiliyormuş. Bu işlemden sonra da hamile kalan çok kişi varmış.
Doktor yumurtlamamı kontrol etmek için beni çağırdı. İlk aşılamada 5 olgun yumurtam vardı. Bir iğne yazdı, çatlatma iğnesiymiş. Hatta kiloma göre iki doz yazdı. Akşam evde kendi kendime yaptım onları. Ama sakın sizin de olmanız gerekirse korkmayın, zor bir şey değil. Sonra ilk aşılama için gittik ve oldum aşılamayı. O kadar heyecanlıydım ki... Enjekte edildikten sonra yarım saat yatıp beklemek gerekiyor. O süre içinde ettiğim duaların, yalvarışların haddi hesabı yok... Düşünüyorum o anda diyorum ki kendi kendime "evet belki de ben artık hamileyim" Tabii her zamanki gibi umut insanı ben, sandım ki hemen tutar, bu son uğraşımız olur...
Doktorun kan testi yapmamı söylediği güne kadar hep kendimi dinledim. Acaba bi yerimde bi değişiklik var mı, her zamankinden farklı bir şey hissedecek miyim diye... Günleri saya saya bitiremedim. Kadınlar için olan tüm forum sitelerinde bu konudaki yazıları okuyordum. Bazı okuduklarımda evet evet ben de böyleyim deyip umutlanıyordum, bazılarında da umutsuzluğa kapılıyordum.
Tahlil günü geldi çattı.heyecandan ölecektim. Eşim sonucu aldı geldi ve dedi ki: Olsun bu daha ilk denememizdi, illa ki bi gün olacaktır. Başımdan kaynar sular döküldü, gözümden de yaşlar... Artık aşılamayla ilgili de çok umutlanmamam gerektiğini o an anladım. Derken ikinci ve üçüncü aşılama... Olmadı olmadı... Her defasında hayal kırıklığına uğramamak için hiç umutlanmıyormuş gibi davrandım ama her defasında yıkıldım. Sonra doktor dördüncü aşılamayı önerdi. Bu sefer çatlatma iğnesini üstüste her gün yapacaktık. Ama ben istemedim. Çünkü zaten benim yumurtalarımın çatlamasında bir sorun yoktu ki... Bir kez daha aynı şeyleri yaşamak istemedim ve yapmadım.
Artık son aşamaya geçme zamanı gelmişti başka bir yol yok gibi görünüyordu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder